Strange world

Strange world

10 juli 2016

That

Een man, niet te dik, maar ook niet te dun. Met een volle bos haar, grote kijkers. En zo’n schattig plukje haar op de buik. Een man met brede schouders, of een brede borst, for that matter, een mannelijke eetlust en zin in koffie. Ongeschoren, geschoren, in T-shirt, of een warme trui die je kan stelen. Zijn voeten, die zich verplaatsen over het koude laminaat, nachtmerrieachtig langzaam, als hij met traag en loodzwaar lichaam zich ’s ochtends naar het koffiezetapparaat sleept. Voor jou. Huilen. Pruilen. Bleek worden. Met strakke lippen elkaar de les lezen over elkaars taalgebruik, ergernissen, knuffels. Alles goedmaken. Puritanisme, jaloezie. Derde whisky. Terug in de slaapstand. Onherroepelijk verleden en onherstelbare verliezen. Hoe zou het geweest zijn? Glimlach, nieuwe kleding, zij hangt schone was uit op het balkon, jij kookt. Passie, perversie, beweegreden, patroon. Toekomst, mythen en legenden. Geloof je nog? Ja. Nee. Kijk idioot, de waarheid. Zij op dikke sokken, vlekkerige badjas, te groot T-shirt, rondfladderend. Boodschappen coderen, geheimen decoderen, code kraken. Laat opblijven. Orders voor paté, biscuit, ondergoed maat M, uren die opgaan aan brieven schrijven, SMS'en, films kijken, huilen. Hand in hand door de straten. Deinend haar in de zon op een zonnig briesje, zacht, warm en koel tegelijk als een hand die je wang streelt. Elkaar aankijken, praten, lachen, alles om je heen zien; lawaaiige etalages, ingetogen juweliers, grillige uitstalling achter het raam van een atelier, ronkende personages die rondstappen, trippelende types in muizig bruin en grijs, schreeuwende kinderen in vuile rode of blauwe jacks die zigzaggend langsrennen. Moe maar niet moe op het gras neerploffen. Ons nooit zinloos voelen. Spieren op de juiste plek, zachtheid waar het moet zijn. Kibbelen. Giechelen. Blozen. Neuken. Verbaasd en verrukt. Liefde, hijgt hij.