Verlangen naar

Ach, ik ben niet meer dan
boodschapper van onraad
als ik zijn huis bezoek. Mijn hoofd
kraakt, het pand rilt en ik zoek
mijn weg naar het bed waarin hij
moe gekruld ligt rond het duister.

Ik hang boven zijn hoofd en hij
luistert naar een ander lichaam.
Soms kom ik hem tegen en fluister
stil verlegen dat zijn onwetende lach
mijn hart verdrinkt; verdwaald leef ik in
een wereld die niet de mijne is.

Lacune

Ik heb de nacht totziensgekust
Ik droom steeds vaker overdag
Ik weifel liever dan ik rust en
schoorvoet vaker dan ik mag

Dus blijf ik liever alsmaar wakker
maak mijn baas steeds minder blij
want wat zijn dagen zoveel vlakker
zonder jou zo zonder mij

The Spectacular Now

Compared to other kids, I haven’t had that many hardships. Not really. Well, shit’s happened. Stuff’s happened. Sure. But stuff always happens, right? The real challenge of my life, the real hardship, is me. It’s always been me. As long as I can remember I’ve never not been afraid. Afraid of failure, of letting people down, hurting people, gétting hurt... I thought that if I keep my guard up, focused on other things, other people.. if I couldn’t even feel it, then no harm would come to me. I screwed up. Not only did I shut out the pain, I shut out everything. The good ánd the bad. Until there was nothing. It’s fine to just live in the now, but the best part about nów, is there’s another one tomorrow. And I’m gonna start making them count.