Wij hebben alles nog tegoed

Soms staar ik in een ingekleurde wereld van zwart-wit tv, met mijn neus tegen het glas gedrukt aanschouw ik het dagelijks leven dat als het mijne voelt. De wereld zoekt richting en sleurt mij erin mee.

Soms hoor ik onverwacht weer achter
gewone woorden die je uit
een zoveel zuiverder en zachter
adembenemender geluid

dat ik opnieuw naar je moet kijken
of ik je nooit tevoren zag
Laat al die jaren maar verstrijken
zolang ik dit bewaren mag

kan jou en mij de tijd niet deren:
weer voor het eerst met je alleen
hoor ik de harmonie der sferen
door alle alledaagsheid heen