Het kleine meisje in mijn hart trof
de ruwe contouren van deze man,
deze jongen, deze schets van mijn schaduw
droeg zijn zwaarbeladen last met verve
en links een gitaar, met hoop besnaard.
Zijn laatste hand omvouwde mijn vingers.
‘Ik hou van je woorden,’ zo sprak hij,
‘kijk verliefd in je ziel.’ Terwijl zijn
geluid langs mijn ruggengraat sidderde
en mijn wezen verwarmde. Nu hij op reis is
ontweef ik de mat van verlangen
in secondes, ik ben al uren ouder.
Strange world
Geen opmerkingen:
Een reactie posten