Over barsten en scherven

Kijk haar aan. Recht in haar nerveuze ogen. Ze is net zo zwak als jij en ik. Dat ze zich voordoet alsof er niets aan de hand is betekent niet dat ze nooit eenzaam is. Je belt haar om middernacht. Waarom is ze niet thuis? Moet je de nacht nu eenzaam doorbrengen? Als ze lacht word je onrustig. Waarom is ze gelukkig? Niet door jou. Dat je er bent betekent niet dat je voor haar klaarstaat. Haar handen zijn koud, afgeleid, vastgeklampt aan dingen die er niet zijn. Je bent verliefd op hoe ze zich voelt. Streel over haar rug, daar houdt ze van. Haar klamme huid schreeuwt paniek. Samen in bed, kalmte. Haar adem tegen jouw schouder, je onderrug tegen haar zachte buik. De stilte drukt op jullie neer en als je je omdraait slaapt ze voorzichtig. Je neus druk je in de haren die onwetend over het kussen liggen uitgespreid, de geur van haar shampoo kalmeert je. Als je de volgende morgen weggaat vraag je je af wat er anders kan. Je maakt geen keuzes. Het spel vervaagt. Neem het van haar weg, smeek ik je. Toen ze een kind was lachte nog iedereen. Maar niemand kende haar. Jij weet wie ze is, neem haar bij de hand. Geen geheimen, niemand kent jou. Je loopt met zachte tred. Zij houdt van jongens met woorden die maar de helft vertellen, waardoor ze altijd blijft verlangen naar meer. Jongens die op een respectvolle afstand naast haar blijven zitten, waardoor ze alleen maar dicht tegen ze aan zou willen kruipen. Jij houdt van meisjes die je herinneren aan mooie melancholische liedjes. Meisjes die je overrompelen met hun kwetsbaarheid, waardoor je bang bent dat ze bij een eerste aanraking zullen breken. Jullie zijn verstrengeld in verlangen. Ze loopt niet alsof haar voeten amper de grond raken, ze glimlacht soms als een mysterieus vrouwwezen. Ze heeft geen stem van vloeibare honing die naar de diepte van je hart zinkt. Soms kijkt ze schichtig weg. Daarom hou je van haar. Daarom zou je ongedwongen haar hand willen vastpakken en op klaarlichte dag met haar willen dansen op het marktplein. Jij, de jongen die van zijn leefwereld een pure observatie heeft gemaakt. Daarom doe je het niet. Haar hoofd is bij een ander. Ze droomt van intimiteit en zware verliefdheden. Chemie doet je terugkeren. Ze omhelst jou, jij omhelst haar. Alles is goed. Voor nu.