Hij droomt in de avond zijn leven nabij
ligt stil, reikt een hand naar de aarde,
voelt de wereld verstild lachend
in zijn gezicht. Slaat het dekbed op.
De kou trekt langs zijn linkerkleineteen via
zijn hele linkerbeen zijn warme donsfort binnen.
Hij denkt aan haar heupen, aan haar hals die hem
vanonder wilde plukken warm toezingt.
Knijpt zijn ogen, zijn herinneringen toe,
wenst te slapen om niet te hoeven dromen.
Morgen een nieuwe dag waarin zijn nimf, zijn
geheime verlangen de kern van zijn wereld is.
Strange world
Geen opmerkingen:
Een reactie posten